Zaterdag 12 oktober werd weer een belangrijke mijlpaal bereikt in de geschiedenis van onze schaakvereniging. Voor het eerst in de schaakgeschiedenis trad SV Hoogland met een tweede team aan in de landelijke schaakcompetitie!

En met verve!

Tegenstander in deze gedenkwaardige gebeurtenis was het vierde team van Almere. Ook speelt in dezelfde klasse het zesde achttal van Almere dus op voorhand werd niet (echt) op een resultaat gerekend.

Almere kwam met 7 man opdagen maar bij ons ontbrak ook door miscommunicatie een teamlid. Gelukkig was Joost Hooning ter plekke en zijn naam werd op het wedstrijdformulier gezet en op zich een hele eer voor onze externe wedstrijdleider dat juist hij het allereerste punt mocht laten aantekenen.

Die voorsprong hadden we zeker nodig. Beer verspeelde wat pionnetjes en het ging van kwaad tot erger. We hadden nog een andere invaller aan boord, de jeugdige Jesper Langbroek. Dit was zijn eerste “senioren” partij met dus voor hem een ongebruikelijke zee van tijd. Jesper hield het heel lang vol maar de routine van zijn veel oudere opponent gaf de doorslag. Maar het was een goede en leerzame

ervaring en we gaan vast nog veel van Jesper horen!

Maarten, de zoon van Paul Joosten die sinds kort lid is en meteen in de top interne meedraait,  kwam erg lastig uit de opening. Hij moet een toren inleveren voor een loper. Maar in een onoverzichtelijke stelling gaf de Almeerder een stuk weg en raakte kennelijk zo in de war dat Maarten een heel fraai matnetje kon vlechten!

Zo stond het weer 2-2. De stellingen van Joost, Ton en Margriet waren onduidelijk en Sven stond een handjevol pionnen achter dus de nederlaag werd gevreesd.

Margriet moest helaas in haar debuut voor Hoogland haar koning omleggen. Joost had een zeer bijzondere partij. Beide kampen opereerden afzonderlijk aan de andere kant van het schaakbord. Was geen touw aan vast te knopen. Maar zoals zo vaak eindigen dit soort partijen in een remise. Zo ook hier.

Bij Sven kantelde de partij langzaam aan. De ene na de andere pion werd weer teruggewonnen casu quo weggegeven door de tegenpartij. En toen Sven een zeer vervelend paardschaakje kon uitvoeren hetgeen leidde tot een niet te stoppen vrijpion stonden we weer gelijk!

En wederom zoals zo vaak moest de laatste partij die middag in de Neng, ja want daar worden nu de zaterdagwedstrijden gespeeld, de beslissing in de eerste wedstrijd van het tweede zaterdagteam brengen.

Ton had al een remise afgeslagen toen de stand op de andere borden legitiem was om door te knokken. Maar torn het tij keerde nam zijn tegenstander op zijn beurt de remise terecht niet aan. Maar na een zeer link eindspel wist Ton de meubels te redden en werd het punt gedeeld.

Vier-vier dus! En de kopman Florian deed niet eens mee dus dat kon best wel eens een mooi eerste seizoen worden voor ons tweede!