In de laatste wedstrijd van het seizoen trad het eerste viertal in een thuiswedstrijd aan tegen Bommelerwaard II. Voor ons kwartet stond er nog wel wat op het spel: wilden we kans behouden om kampioen te worden dan dienden de punten in Hoogland te blijven. Na een niet zo spannende avond lukte dat met de kleinst mogelijke overwinning: 2½ – 1½.

Aan sommige borden leek het wel zomeravondschaak, wat wel paste gelet op de buitentemperatuur. Freek Hooning nam al snel remise en niet veel later volgde Wim Velker (ik dus) na een weinig bewogen partij van 14 zetten. Op dit resultaat leek ook Jan Snijders af te stevenen, zodat de winst van Tom Officier zou moeten komen; hij stond erg goed. Zoals zo vaak in het schaken liep het ook nu anders. Jan won een pion en daarmee de partij terwijl Tom na een vingerfout remise moest zien te houden. Zijn twee torens garandeerden net voldoende tegenwicht voor de zwarte dame.

Zo wonnen we en was het wachten op het resultaat van de laatste wedstrijd van deze competitie Hoevelaken – Laren. Slechts bij een 2½ – 1½ overwinning van Laren zouden wij kampioen zijn. Bij iedere andere uitslag zou of Hoevelaken of Laren de titel verwerven. Vier dagen later werd het 2 – 2 waarmee Hoevelaken kampioen was: 1. Hoevelaken 7 matchpunten, 13½ bordpunt  2. Hoogland 7 – 11½  3. Laren  6 – 10½. Gefeliciteerd Hoevelaken.

Topscorer van het team werd Wim met 3½ uit 5, Jan kwam tot 2½ uit 4 en kopman Freek tot 1½ uit 4. Tom en Harm Verbeek, die elkaar afwisselden, scoorden ieder 1 uit 2 een resultaat dat ook voor invaller Eddy Wigmans was weggelegd. Tweede invaller Niels Dol won de enige partij die hij meespeelde.