Kantje boord
Missie geslaagd! Kampioen! Maar ging niet zonder slag of stoot.
Het hele jaar verliep prima voor ons. Meteen aan kop en ook paar ruime overwinningen leek een kampioenschap niks in de weg te liggen. Ook op papier waren wij het sterkste team plus nog het feit dat we drie sterke invallers konden opstellen.
Maar het vermaledijde SGA 3, die in de ronden 1 en 2 al middels twee gelijke spelen twee matchpunten achterop raakten boekte vervolgens louter eenvoudige zeges dus het zou op de laatste wedstrijd gaan aankomen. Winst, gelijkspel of eventueel de kleinst mogelijke nederlaag was de opdracht!
Ikzelf was dit keer verhinderd door mijn verplichtingen bij de post maar vond in Marco een uitstekende vervanger voor zowel aan het bord als daarnaast als teamleider.
Toen ik om half drie onze thuishonk betrad was de stand nog zero zero maar Sacha en Niels leken veelbelovende stellingen te hebben. Verder overal min of meer in evenwicht.
Marco speelde tegen Wim Lamme, de kinderen van onze kopman hebben nog schaakles van Wim gekregen op de Regenboog. En ik verklap het maar alvast, in een eindspel wist Marco (uiteraard) onze enige winst te boeken voor het thuisspelende team.
Maar toen pakten donkere wolken zich samen boven menig Hooglands bord. Op maar liefst vier borden werden kwaliteiten weggegeven of geofferd. Zo dacht Freek in een al goede positie zich een kwaloffer te kunnen veroorloven maar het resultaat bleek erg teleurstellend. Door zetherhaling werd nog een halfje uit de strijd gesleept. Ook Jan offerde een toren voor stuk maar nog wel met twee pionnen erbij. De penningmeester liet helaas zijn goede stelling verzanden in een uiteindelijk terechte puntendeling.
Harm speelde een “normale” partij waarin veel afgeruild werd en de remise een logisch vervolg was.
Dus de stand was nu 2,5-1,5 voor de onzen. Een punt uit de resterende vier partijen lijkt toch niet een al te moeilijke opdracht zou je zeggen. Maar in een wedstrijd die alles beslissend is kunnen rare dingen gebeuren! Tot nu toe hadden we in alle vorige wedstrijden van de totaal 48 partijen maar 1 nul hoeven te slikken. Scribent dit stukje was daar debet aan, zou hij ook daarom niet meedoen wellicht, maar nu zag het er toch wel erg gevaarlijk uit bij Hans en Szabi. Ook zij stonden beiden een kwaliteit achter, maar zonder ook maar een sprankje compensatie. Ik moet zeggen, de Amersfoorters wisten beiden netjes het punt te verzilveren. Dus aantal verliespartijen verdriedubbeld maar wat erger was dat nu alles op de vier schouders van Niels en Sacha rustten….
Ze streden voor wat ze waard zijn en gelukkig konden beiden het broodnodige halfje scoren in zeer boeiende partijen die Hans binnenkort met analyse op de site zet.
Dus kampioen! In ons jubileumjaar een van de hoogtepunten! Hopelijk kunnen we in mei nog een kampioenschap vieren wanneer het doordeweekse sterrenteam zich als beste mag kronen in de SOS-competitie.
Tom Officier.
