Waar eens ‘t gekrijs der meeuwen, verstierf aan ‘t eenzaam strand. Daar schiepen zich de Zeeuwen, uit schor en slik hun land.

Dit is zijn de eerste twee regels van het Zeeuws-Vlaams volkslied. Marco, onze playing captain uit Zeeuws-Vlaanderen wilde dit lied samen met Henrik Porte, die Zeeuwse roots geniet, ten gehoren brengen maar Henrik paste wijselijk! Ik denk niet dat een nieuwe versie van Paul & Simon aan ons verloren is vergaan. Voor de jongere lezers Nick en Simon. Wellicht zou Henrik later wel spijt krijgen…

Szabi, die uit Roemenië komt maar met zijn familie in 2013 in Vathorst neerstreek, speelde een heuse koffiehuisschaak potje met Jeroen Schuil. Een aantal stukken waren behoorlijk de weg kwijt op het bord maar toen de rook opgetrokken was boven het strijdtoneel bleek dat onze Benjamin met materieel voordeel aan het langste eind trok.

Ikzelf was ook snel klaar maar hier konden we geen winnaar aanwijzen. Arjan Tissink, oud clubgenoot bood remise aan en wie mij een beetje kent sla ik dat zelden af. Arjan was ook nog drie keer clubkampioen geweest van Hoogland maar dat was ver in de vorige eeuw.

Wat volgden waren twee puntendelingen van twee oud clubkampioenen die van oorsprong Noord-Hollanders zijn. Stephan, uit Wormerveer speelde een partij met de sympathieke Ron Flohr. Door beide kanten werden alle dreiginkjes netjes gepareerd. Dan valt er ook (hier) geen winnaar op het wedstrijdformulier te noteren. Zo ook niet bij Niels uit Heemskerk die even leek te winnen van Guus Beltman. Maar dit bleek schijn, Guus won weer wat verloren materiaal terug en er bleef niet veel muziek meer in de stelling. Aha muziek!

Regel vijf en zes nu dan maar!

Van d’Ee tot Hontenisse, van Hulst tot aan Cadzand. Dat was hun eigen landje, maar deel van Nederland.

Wat volgde waren twee winstpartijen der Hooglanders! Chris, die uit ‘t Gooi komt was gewoon beter dan Bram van Harten. Langzaam werd Bram van het bord geschoven.

Gert, Bunschoter of moet ik Spakenburger zeggen zag een remise aanbod afgewezen door Rogier Dijk. Gelukkig maar want door de geniale zet lange rochade werd de combinatie van de SGA-er om zeep geholpen. Wat restte was een goed eindspel wat Gert altijd uitstekend beheerst en zo de overwinning veilig stelde want we hadden nu 4,5 bordpunt geboekt!

Hier volgde …..Lxb3, cxb3 Txb3 en 0-0-0 dekt alles net genoeg!

Dat Lucas, uit Purmerend, verloor van Tim was geen verrassing. Onze teamleider leek nog even terug te komen na erg slecht gestaan te hebben maar het bleek niet genoeg.
Het slotstuk was voor Marco. In een partij waarbij Henrik steeds beter kwam te staan, zelfs zeer waarschijnlijk wel gewonnen vocht Marco zich knap terug en kon na allerlei schermutselingen afruilen naar onderstaande stelling.

Hier is sprake van een vesting. Henrik heeft geen enkel wit aanknopingspunt en komt dus nooit verder. Had ie toch maar (mee)gezongen!

Daar werd de oude zede, getrouwelijk bewaard.
En ‘t huis in dorp en steden, bleef zuiver Zeeuws van aard.
Daar leeft men zo eendrachtig, en vrij van droef krakeel.
Daar dankt men God almachtig, voor ‘t toe gemeten deel.
Van d’ Ee tot Hontenisse, van Hulst tot aan Cadzand.
Dat is ons eigen landje, maar deel van Nederland.

De worstelstrijd met Spanje, bracht ons het hoogste goed.
De vrijheid door Oranje, betaald met hartebloed.
Dat goed gaat nooit verloren, de Nederlandse vlag.
Zal wapp’ren van de toren, tot op de jongste dag.
Van d’ Ee tot Hontenisse, van Hulst tot aan Cadzand.
Dat blijft ons eigen landje, maar deel van Nederland.

Door Tom Officier, geboren Hagenees