Een door blessures geteisterd viertal heeft zijn gram gehaald voor de diepdroevige nederlaag tegen Laren, in de vorige ronde. Thuis werd het kwartet van ZZC met de maximale score van 4 – 0 volledig in de pan gehakt.

In een vroeg stadium haakte kopman Tom Officier al af met een zodanig ernstige  beenblessure dat de postdistributie in gevaar kwam, laat staan het voortbestaan van het topviertal. Dat werd nog verhevigd door een bacteriële aanval op het lichaam van Harm Verbeek, dat daardoor niet in staat was het bed te verlaten. Doordat deze aanval zich luttele uren voor aanvang van de wedstrijd manifesteerde, kwam teamleider Velker (ik dus) in ernstige problemen, want voorzitter Paternotte was al bereid gevonden het eerste bord te gaan bezetten, waar Gert Reichardt en Freek Hooning zich ook bereid hadden verklaard. Eén van deze twee opstellen voor Harm zou het team in conflict hebben gebracht met het SGS-reglement. Dus werd de voorzitter bedankt en de beide anderen opgesteld, tot begrijpelijke droefenis, om het eufemistisch te stellen, van Stephan. Ja, het is een zooitje bij de leiding van het viertal.

Daarna ging het soepel met veel medewerking van de tegenpartij. Freek leek de jonge Daniel Nooteboom wel, zoals hij in het Triangel systeem zijn oprukkende pionnenmassa op de damevleugel naar winst voerde (1 – 0). Uw dienaar had reeds op de 16^e (!!) zet zijn damepaard (!!) volkomen foutief (!!) op h6 (!!) geofferd – het beestje wilde zich niet bescheiden naar h2 terugtrekken – maar Michiel Kleijn zette niet op zijn sterkst voort – wederom een eufemisme! – en stond enkele zetten later mat (2 – 0).
Gerts tegenstander probeerde de nieuwe zet Pe3–g5 – hij had Pf3-g5 willen doen, maar greep het verkeerde paard – en verloor mede daardoor een stuk (3 – 0). In de resterende partij had Jan Snijders een niet geheel geslaagd klassiek loperoffer op h7 gepleegd, maar toch kwam hij de kwaliteit voor. De afwerking evenwel ging moeizaam, niet in de laatste plaats doordat beide spelers min of meer op hun increment leefden. Een pardoes plofmat in het hele verre eindspel bracht Jan toch nog de winst (4 – 0).