De derde wedstrijd van het zaterdagteam bracht ons naar de Leidse Rijn, een soort Vathorst van Utrecht. Maar dan iets groter. We speelden in een groot scholencomplex alwaar de architect bevolen had dat er niets aan de witte muren in de gangen opgehangen mochten worden. Niet echt een vrolijk, inspirerend gebouw dus. Harm, die daar zijn laatste jaren als docent versleet leidde ons naar die bewuste locatie. Wel hadden we even daarvoor een afslag gemist waardoor we eerst weer het Amsterdam Rijnkanaal wederom moesten oversteken alvorens we weer konden keren.
Maar we waren op tijd en we konden de strijd aanvangen tegen de medekoploper. Want jawel, beide teams stonden bovenaan met hetzelfde aantal matchpunten en bordpunten (4 om 10). En ja, het zou ook een spannende wedstrijd worden!
Sacha overzag een mat in 1 in het vroege middenspel in een mijns inziens gelijke stelling. Onze man had 2 stukken voor een toren en 2 pionnen maar wel veel meer ruimte. Erg jammer derhalve van deze nederlaag.
De score werd weer gelijk getrokken door de teamleider. Ik kreeg de Najdorf van het Siciliaans te bestrijden en doordat ik er duidelijk meer van afwist wist ik een nauwkeurigheid hardhandig af te straffen. De zwarte koning stond gevangen in het midden en door alle lijnen te openen was het snel klaar.
Toen was het de tijd voor Boris en Boris! Harm speelde een opening uit de oude doos. Op ons niveau heel goed speelbaar (wat niet eigenlijk) maar ooit door de voormalige wereldkampioen Boris Spassky gekraakt. Ook nu kwam de zwarte opzet niet goed tot zijn recht. De Leidsche Rijner zette zijn stukken allemaal op de juiste plaats en dan kan schaken erg simpel lijken.
Maar wij hebben ook een Boris! Kwam echt totaal verkleumd uit de opening. Moest een dame geven voor twee lichte stukken. Dus dan maar volop op de aanval moet Boris gedacht hebben. Het werd steeds dreigender en dreigender. De witte monarch werd het vuur aan de schenen gelegd. De Magnusser vertrouwde het niet meer en bood remise aan in een stelling die volgens Hans nog steeds kansrijk was voor de witspeler, maar Boris zat in een flow en wimpelde het voorstel resoluut af! En ja hoor, de koning raakte verstrikt in een matnet. Alleen door de dame te offeren kon dit onheil nog verhinderen. Zodoende stond het weer gelijk, 2-2.
Hoe stond het verder dan op de borden? Jan had sneaky een kwaliteit weggegrist. Niels stond een gezonde pion voor, Hans idem dito. Alleen Szabi stond veel materiaal achter. Dus je zou zeggen dat een overwinning voor de onzen in de Utrechtse lucht hing. De tegenstander van Jan verdedigde zich kranig en had een eeuwig schaak met het paard in de stelling gebouwd. Deze kon alleen door de kwaliteit terug te geven opgelost worden maar dan was het allemaal erg onduidelijk geworden. Mede gezien de stand op de andere borden leek dit ons wel een nuttig halfje! Hans was gewoon een stuk beter dan zijn jeugdige opponent. Nog een pion werd zijn deel en de twee ver gerukte vrijpionnen deed zijn tegenstander dan ook terecht de koning omleggen. Szabi verloor vervolgens zoals verwacht. Dus alle ogen waren nu gericht op onze clubkampioen die bereid was om voor Jan Kok in te vallen. In de opening speelde zijn jeugdige tegenstander al voor Sinterklaas. Een pionoffer leidde tot niks. Niels kwam steeds beter te staan en toen in het ontstane toreneindspel wederom een pion gewonnen werd was ook hier de strijd beslist in ons voordeel!
Winst dus voor Hoogland! We zijn nu ongedeeld koploper na drie ronden. Twee punten los zelfs. Maar er zijn nog vier wedstrijden te gaan waaronder de komende wedstrijd 17 december alweer thuis tegen het derde van Moira-Domtoren. Zullen we dit kalenderjaar goed gaan afsluiten? Over paar weken weten we het!