In de tweede ronde van de SGS-competitie voor viertallen heeft het team van Hoogland 1 haar eerste punt gehaald. Thuis werd het tegen Hoevelaken 2 – 2.

Het was een spannende en leuke avond tegen de vriendelijke vrienden uit Hoevelaken. Tweemaal namen de gasten een voorsprong maar even zo vaak kwam Hoogland terug. Alle witspelers wonnen in deze wedstrijd. Harm Verbeek had zwart en verloor dus. Evenals in de eerste wedstrijd in Baarn werd Harm er finaal afgeslagen, deze keer door de vocaal immer onvermoeibare Daan van Pel.Ja, de jaren beginnen te tellen, Harm! Of wat langer nadenken? Het duurde niet al te lang voordat Jan Snijders gelijk maakte. Ook hier was er een link met Baarn, in die zin dat het nu nog gemakkelijker ging, tegen de ratingloze Niels Heijnekamp. Jan had de stelling die uit de opening ontstond al bij de voorbereiding op het bord gehad dus wist hoe hij het dodelijke loperpaar moest hanteren om de vijandelijke majesteit mat te zetten. Met 2 uit 2 is Jan nu topscorer van het team.

Zo was het al vroeg in de avond 1 -1. Kopman Tom Officier was via verwisseling van zetten in de Rubenstein-variant van het Frans verzeild geraakt, waarin wit de niet al te gebruikelijk zet Pe4-g3 speelde. Uit eigen praktijk weet ik dat je nu gelijk c5 moet spelen, met een goede stelling voor zwart. Tom koos echter eerst voor ontwikkeling, maar de zwarte tegenaanval kwam te traag op gang om de witte aanval van Martin Veldhuizen – evenals zijn broer Dirk aan het tweede bord fysionomisch zeer veranderd – op de koningsvleugel te weerstaan. Ook bij Wim Velker (ik dus) kwam het Frans op het bord, in de vorm van een stelling die ik voor de dertiende keer mocht beproeven. Dat ik me desondanks in de opening vergiste had niets te maken met het ongeluksgetal, maar eerder met de aspecten die ik al bij Harm meende te constateren. Toen Dirk evenwel 21…f5 speelde in plaats van het bijna winnende 21…f6, keerden de kansen en speelde ik het, volgens mijn teamvrienden, fraai uit en bracht mijn score met deze opening op 10 uit 13.

Zo werd het dus 2 -2, met enig geluk, maar dat mag ook wel eens