De SOS-competitie in de eerste klasse C, waarin ons tweede achttal uitkomt, verloopt niet naar wens. Door de Covid-19 crisis is er een heel onoverzichtelijk competitieverloop ontstaan. Kanshebber voor de eerste plaats, Apeldoorn I, heeft pas twee wedstrijden gespeeld, waar de andere kanshebber, Hoogland II, al op vijf wedstrijden staat! In de zesde, de volgende, ronde ontmoeten de twee teams elkaar, hoewel…. Enkele onzer spelers hebben al aangegeven niet te willen spelen als tenminste niet al de wedstrijd Apeldoorn II – Apeldoorn I gespeeld is. En zelfs dan! Competitievervalsing ligt op de loer omdat Apeldoorn I zijn laatste wedstrijden vermoedelijk pas na de gezamenlijke slotronde zal afwerken. De competitieleiding (b)lijkt geen middelen te hebben om in te grijpen.

Maar ook buiten deze perikelen om is het, voor ons tweede althans, geen ‘vetpot’. Na vijf wedstrijden zijn er al drie wedstrijdpunten gemorst. In de uitwedstrijd tegen Apeldoorn II liepen de onzen tegen een 5 – 3 nederlaag aan, mede doordat we met slechts zeven man opkwamen. Teamleider Wim Velker (ik dus) had 13 reserves benaderd om twee plaatsen op te vullen, maar slechts één was bereid c.q. in staat te spelen.
In de uitwedstrijd tegen ZZS! uit Zwolle was het niet veel anders. Gelukkig was Sacha Vucinec bereid, als dertiende gevraagd, in te vallen en tevens als Kop van Jut te dienen. Aan het tweede bord diende hij namelijk Freek Hooning te vervangen. En Sacha deed dat meer dan verdienstelijk: hij bereikte een mooie remise.
De wedstrijd eindigde in 4 – 4, waarbij het middenrif van William, Eddy en Harm opzichtig faalde. Van de laatste misschien begrijpelijk wie de hindernissen hoort die de reis met zich meebracht. In de auto van Wim, waar Harm, Tom en Jan in meereden, begonnen tijdens de rit de ruitenwissers onderweg ineens spontaan te wissen. Ze waren met geen mogelijkheid uit te schakelen. Bij aankomst wisten zij nog steeds en Harm stond erop dat ik de ANWB zou bellen. “Anders is straks je accu leeg en komen we niet meer weg”, betoogde hij. “ANWB bellen, ANWB bellen”, bleef hij als een mantra herhalen. Logisch dat je met een dergelijke mindset niet tot een goede partij in staat bent. Een nul dus en ook al voor Eddy die drie dagen eerder met dezelfde slappe openingsvariant al met het viertal had verloren. Snel konden ze samen met Sacha naar huis en kwam voor Harm toch nog veel goed.

Aan het eerste bord had Tom zijn tegenstander weggedrukt en het punt geïncasseerd. Jan Snijders had een geniepigheidje nodig, maar won daarmee wel een pion en de partij en bracht zijn persoonlijke score op 4 uit 4. Szabi zorgde voor de 3½ – 3½. Mijn eigen partij leek beter te staan, maar er ontbrak 1 tempo om het pionneneindspel in winst om te zetten. 4 – 4 derhalve en de tweede plek in de eindstand lijkt het maximaal haalbare.

Aangekomen bij de auto bleek deze nog steeds prima te functioneren. Het is niet voor niets een BMW. Zou Harm dat niet gezien hebben?