Op de rand van het merkwaardige jaar 2020 organiseerde de Schaakvereniging Hoogland een laatste oplostoernooi. Toernooidirecteur, opgavenuitzoeker en wedstrijdleider Wim Velker (ik dus) had nagenoeg zijn gehele oploskennissenkring aangeschreven met een uitnodiging tot deelname. Er kwamen tegen de dertig aanmelding binnen waarvan er uiteindelijk, na enkele retirades, 26 overbleven, waarvan er 25 daadwerkelijk deelnamen. (Oplosvriend Peter Bakker voelde zich op de oplosavond helaas niet lekker en deed derhalve niet mee).
Bijna een derde van de deelnemers kwam niet uit Nederland. Zeven Belgische oplossers, waarvan zes van de Geelse Schaakkring waar wereldtopoplosser Eddy van Beers lid is, en Luxemburg-based Sietske Greeuw. Zij was één van de twee vrouwelijke deelnemers in dit toernooi, die in de OBOK’s haar mannetje al heeft gestaan. Ook nu reikte zij hoog – een fraaie zesde plek – dit maal niet gehinderd door vroegtijdig babygehuil.
Uit de tabel (zie onder) blijkt dat het aan de top spannend is geweest en dat de strijd om de podiumplaatsen op tijd werd beslist. Op alle opgaven scoorden Alfred Gaasbeek en ‘onze’ Gert Reichardt gelijk, maar Alfred, in de ONOK’s en OBOK’s altijd deelnemer in de A-categorie, was sneller klaar en werd daarmee met 41 punten, uit een maximum van 45, glorieus winnaar. Gefeliciteerd Alfred! Maar zeker ook gelukwensen voor Gert voor een even indrukwekkende prestatie. In de strijd om de laatste podiumplek viel Kobe Bleuzé helaas af. Helaas omdat hij in de provisional standings de eerste plaats bezette met 45 punten. Alles goed! Naar aanleiding daarvan mailde Lucas van Mil: ‘Wow, er is zelfs iemand die alles goed heeft. Bizar knap!’. Treurig genoeg moest ik zijn enthousiasme temperen. Kobe had mij al bericht dat ik een fout had gemaakt door hem voor opgave 7 vijf punten toe te kennen waar hij geen antwoord had ingeleverd. Ook René van Alfen attendeerde mij erop dat ik hem te veel punten had toegekend. Zeer sportief, zoals dat behoort te zijn! Dank heren. Maar geen misverstand: met zijn vierde plaats leverde Kobe, ook een oplosser die in het OBOK in de B-groep zijn neus altijd aan het venster heeft, een puike prestatie. Immers: slechts één punt van de winnaar(s). Het zelfde geldt natuurlijk voor Peter Petri, oud-Belgisch oplosinternational, die afgelopen voorjaar een rentree maakte in het oplosschaak tijdens het internationale on-line oplostoernooi van Hoogland en de smaak blijkbaar weer te pakken heeft. Slechts het missen van een variant in het zelfmat verhinderde dat hij puntsgewijs op dezelfde hoogte kwam als de nummers één en twee. Maar ook felicitaties voor een geweldige prestatie aan Peter en Kobe.
Van de overige deelnemers wil ik er nog drie noemen. Lucas van Mil die in zijn tweede oplostoernooi vijfde werd, debutant Jeroen Bollaart, die waarschijnlijk nog hoger was geëindigd als hij geweten had dat in zelfmats het geven van enkel de sleutelzet niet volstaat (maar desondanks een fraai debuut, Jeroen) en Liese Roymans, de andere vrouwelijke deelnemer. Liese is pas 14 jaar maar bereikte met 20 punten een mooie 16e plaats. Maar wie weet, met kleppers als Eddy van Beers en Kobe Bleuzé in haar vereniging gaat zij wellicht heel hoog reiken. En misschien trekt zij vader Kris dan wel mee naar die grote hoogten.
Kobe Bleuzé 
Jeroen Bollaart 
Lucas van Mil 
Giovani Kerckhove
Het onderscheid tussen de top vijf en de rest van het veld wordt gesymboliseerd door opgave vier, een op het oog niet zo moeilijke driezet, die echter voor de meesten (te) zwaar was om op te lossen.
De compositie is van Dr. P Stoehr en verscheen in 1979 in Der Tagesspiegel. De vraag is waar wit moet beginnen. Zo faalt het voor de hand liggende 1. Le4 op 1…Kf2 2.Tg1 Kxe2 3.Tg2 en de koning kan naar d1 ontsnappen. Wit moet dus eerst een zet doen die het wezen van de stelling onaangetast laat, en dat is de stille zet 1. Ph2! Nu volgt er 1…Kxh2 (of 1…Kh3) en nu wel 2. Le4 en 3. Th1 mat. De hoofdvariant luidt echter 1…Kf2 2. Tg1! Ook een niet gemakkelijk te vinden zet, maar de beloning is 2…Kxe2 3. Tg2 mat.
In een oplostoernooi poog ik altijd één opgave erbij te doen die normaal gesproken door alle deelnemers valt op te lossen (niemand moet met lege handen achterblijven) en één die zeer moeilijk is en waarvan de oplossing slechts door de allersterksten wordt gevonden. Dat was deze keer een achtzet van Baldur Kozdon die in het Probleemblad van 2011 verscheen.
Omdat dit een moeilijke opgave was, had ik voor de sleutelzet een punt waardering gereserveerd, in de veronderstelling dat enkelen deze wel zouden vinden omdat hij nogal voor de hand ligt, namelijk 1. Pc4 Dreigt 2. Pb2 mat. 1…Tg1 Gedwongen want 1…Tf1 2. Tc3+ Ke2(Ke1) 3. Txe3 mat wat het ook is na 1…Te2 2. Td2+ Ke1 3. Td1. 2. Tc3+ Ke2(Ke1) 3. Txe3+ Kf1 4.Lc6! Het alternatief 4. Pd2 duurt twee zetten langer. 4…Tg2 5.Pd2+ Kg1 6. Pf3+ Kf1 7. Le4 en nu 7…Tg1 (op andere zetten volgt 8. Ld3 mat) 8. Pd2 mat. Ja, hij was moeilijk maar mooi!
Gert Reichardt kwam met een eigen variant die tot mat leidde, maar daar zat een gat in: 1. Pc4 Tg1 2. Pb2+ Ke1 3. Pd3+ Kf1 4. Pf4 e2 5. Lb3 Ke1 6. Txe2+ Kf1 7. Lc4 en mat op de volgende zet. Helaas behoeft zwart geen 4…e2 te spelen; met 4…Ke1 redt hij zich.
Ik dank alle deelnemers voor een sportief toernooi en iedereen voor de vriendelijk mails die ik mocht ontvangen. Menigeen was tevreden over het resultaat en een enkeling kon de teleurstelling (over het eigen falen) niet helemaal verbergen. De suggestie uit deze hoek om eens een wat simpeler toernooi te organiseren met alleen tweezetters overweeg ik. Dus wie weet tot de volgende keer met een STOOTH (Simpel Tweezetters Online OplosToernooi Hoogland).
Wim Velker
De resultatentabel is gemaakt door René van Alfen. Lars Slofstra heeft de foto’s (door de deelnemers zelf gemaakt) toegevoegd en alles tot één geheel gesmeed. Dank.
