Onze nieuwe aanwinst en eerste bordspeler Lucas van Mil loopt al aardig wat jaartjes rond in de schaakwereld. (Wij speelden ergens in 1988 al tegen elkaar op Nederlands jeugdkampioenschap in Nijmegen) Lucas speelt al vele jaren KNSB en kent daar het wel en wee redelijk. Binnen de SGS gaat er een nieuwe wereld voor hem open. Bekende sgs-coryfeeen als “Big”Ed van Eden, Bert Kieboom, Jan Prins etc waren tot voor kort onbekend. Ook de ver weg plaatsen als Zuilichem(ZZC) en Buren(Riverland) zaten nog niet op de radar.
Voor de beker moesten we uit naar Giessenburg, ook al zo’n blinde vlek op de radar van Lucas. Tsja, dan moet je wel heel vroeg weg. Gelijk uit het werk en helemaal naar Giessenburg, gelukkig nog een paar krentenbollen en bananen kunnen scoren als avondeten.
Het leuke ven een bekerwedstrijd is dat je met een viertal speelt en dus in 1 auto past. Zeker in de elektrische bak van Lucas. Zo togen wij Lucas, Chris, Stephan en ondergetekende richting het verre Giessenburg. De sprekende boordcomputer werd uitgebreid uitgetest. Haar opmerking, “je bent zelf een sloef” zullen we maar niet verder toelichten.
Een blik op de ratinglijst van Giessen en de Lingen gaf ons wel even een ongemakkelijk gevoel, want deze club kon toch wel een heel sterk team opstellen. Daar aangekomen bleek echter dat Andries Dekker(Wie is dat vroeg Lucas mij) zijn sabbatical steeds verlengt en waren er in de opstelling nog een paar ontbrekende Schakels (Tim en Lemmy) Dat gaf wellicht perspectief op overwintering.
In de zaal konden we zien hoe het Nederlands elftal zijn laatste wedstrijd de kwalificatie tegen Estland speelde. Uitslag 5 – 0 dat was lastig om voor ons te evenaren. Maar een clean sheet lukte ons wel. Een mooie 0 – 4 overwinning.
Een paar kleine dingetjes uit de wedstrijd. Chris kreeg een wat bijzondere opening op het bord. Na een zet of 10 stond de tegenstander voor de keus een stuk te offeren voor vage kansen maar wel met een leuk initiatief of een wat mindere stelling. Tegenstander koos voor het laatste. Chris zei: als ik tegen Dick de Graaf (ken je die coryfee wel Lucas?) had gespeeld dan wist ik zeker dat ik het stukoffer rond mijn oren had gekregen. Nu wist Chris rustig het punt over de streep te trekken.
Stephan kwam in zijn bekende Maroczy-opstelling prima te staan. Diens tegenstander had zijn pionnen allemaal op wit staan. En tot ontzetting van heel Giessenburg en omstreken ruilde hij zijn zwartveldige loper tegen een paard. Het vervolg was niet meer zo heel lastig, want er waren ineens 14 zwakke velden ontstaan. Daar wist Stephan wel raad mee.
Ondergetekende haalde weer maar eens het Dieleman-Indisch(volgens Arie van de Burch, bekend Lucas?) van stal. Heeft niet veel om het lijf, maar wit kan wel makkelijk zijn stukken verkeerd neerzetten. Dit geschiedde ook in deze partij. Na wat rustige zetjes stond alles klaar voor een beslissend stukoffer en ook hier ging het via de verzwakte zwarte velden.
Lucas speelde weer eens een partij uit één stuk. Kleine zetjes, stelling versterken en dan op het juiste moment toeslaan. Het slotakkoord Td7 was een fraaie. Dat hebben we geweten want midden in de nacht kregen we nog een appje met diagram en Td7!!! rondgestuurd.
Zo gingen we in euforische stemming en met flinke snelheid richting Hoogland en Amersfoort.
De volgende ronde spelen we thuis tegen Zeist. Dat is o.a. met Arend van Oosten.(heb je die al ontmoet Lucas?)
Zo nemen we Lucas mee door de krochten van de SGS, Van Giessenburg tot aan ZZC. Van Big Ed tot Marcel Schroer. Doel is SGS-beker winnen zodat Lucas ons volgens seizoen mee kan nemen in de wonderlijke wereld van de KNSB.
Marco Dieleman