Na het damesteam uit Spakenburg verpletterend te hebben verslagen ( 4- 0) was er nu serieus tegenstand te verwachten van de Gooise Schaakvereniging in Huizen. Met invaller Frank van de Woestijne gingen we vrijdagavond 18 februari opgewekt naar Huizen. Frank mocht op het eerste bord omdat hij de hoogste rating heeft. Hij kreeg het moeilijk. Af en toe hoorden we hem zuchten en steunen.
Ik was als eerste klaar. Mijn tegenstander bracht zijn Dame vroeg in het spel, veroverde een pion en stond beter, dacht hij. Maar drie krachtzetten verder was zijn Dame vrijwel ingesloten. alleen een pion stond niet gedekt. Ha, nog een pion dacht de tegenstander. Maar dat was niet verstandig want de pion was giftig als een groene knolamaniet. Een paardzet met aanval op de Dame, een tussenschaak en daarna een vork op Koning en Dame was niet meer te vermijden. Tot mijn verbazing speelde de tegenstander nog verder. Maar nadat hij nog een toren verloor gaf hij maar op. let wel: rating 150 ratingpunten hoger.
Een half uur later gaf Frank op. Twee lopers van de tegenstander waren te sterk. Kwaliteit moest worden ingeleverd en daarmee de partij. Nu stonden we gelijk.
Weer een half uur later keek ik op het bord bij Rob Floris. Ai, geen Dame meer. Wel twee stukken ter compensatie en een stevige aanval. Ik gaf hem weinig kans meer. Maar Brederode schreef het al: ’t Kan verkeeren’. Was het een fout van de tegenstander of werd het afgedwongen? In ieder geval ging de Dame van de tegenstander na flink wat ruilwerk ook van het bord en daarna besloten de kemphanen tot remise.
Nu waren alle ogen op de partij van Niek gericht. Wat we zagen was tenenkrommend. Een open stelling. Beiden nog Dame en een toren. Alleen had de tegenstander ook nog een extra pion op de zevende lijn. Niek aan zet. Hij moest schaak blijven geven, anders was het uit. Gaat ie voor eeuwig schaak of wilde hij meer?
Opeens claimde de tegenstander remise wegens zetherhaling. Nee, hoor, daar was Niek het niet mee. De wedstrijdleider bekeek een van de notatieformulieren en oordeelde dat Niek gelijk had. Dus werd er doorgespeeld. En zowaar, 10 of 15 zetten later werd de tegenstander mat gezet. Niek was onze held. Hij zorgde voor de overwinning. Opgetogen reden we naar huis. Nu we bovenaan staan willen we meer: Promoveren natuurlijk. Wat…? kunnen viertallen niet promoveren? Wat een onzin.